چگونه گواهینامه رانندگی بگیریم؟

این طور که قدیمی ها و بزرگ ترها تعریف می کنند، در سال های دور، مهارت رانندگی مثل یک جور هنر موروثی و خانوادگی بود و به وسیله پدرها و دایی ها و عموهای با حوصله، ظرفِ چندین جلسه طولانی که معمولا با چاشنی شیرجه در استخر یا اصابت به درخت همراه بود، به جوان ترها آموزش داده می شد و پشتِ سر گذاشتن آزمون شهری و گرفتنِ گواهینامه ارزشمند مهارت رانندگی، چیزی از هفت خانِ رستم کم نداشت. اما این سال ها و براساس قوانین جدید، یاد گیری  آموزش رانندگی  و اخذ گواهینامه، ظرف چهار سوت امکان پذیر است. کافی است مدارک لازم را آماده کنید و به آموزشگاهی در نزدیکی منزل یا محل کار مراجعه کنید و با پشت سر گذاشتنِ یک برنامه آموزشیِ ویژه، برای شرکت در آزمون آیین نامه و امتحان عملی اقدام کنید. به دلیل پراکندگی و تنوع گواهینامه در کشور و مراحل طولانی برای اخذ آن ها، تعداد گواهینامه های صادره از 6 نوع به سه نوع پایه۱، پایه۲ و پایه۳ تبدیل شد و اعتبار گواهینامه ها تا سن 65 سالگی ده سال، از 65 تا 70 سالگی پنج سال و از 70 سالگی دو سال است.

 

   

18 سال تمام داشته باشید.
اصل شناسنامه عکس دار به همراه یک کپی از صفحه اول و در صورت داشتن توضیحات، از صفحه توضیحات.
اصل کارت ملی یا تاییدیه صادره از اداره ثبت احوال.
هشت قطعه عکس 4×3 جدید، مربوط به سال جاری، سیاه وسفید، تمام رخ، با زمینه روشن، بدون عینک،کلاه، کراوات و بدون روتوش.
گواهی سلامت جسمی و روانی از مراجع ذی صلاح پزشکی.
کارت گروه خون، صادره از مراکز پزشکی مجاز.
آدرس و کدپستی محل سکونت براساس مدارک معتبر (سند یا قبض آب، برق، تلفن).
فیش های بانکی پرداخت تعرفه های قانونی به حساب های تعیین شده به نام شخص متقاضی (آموزشگاه، شهرداری، نیروی انتظامی)
برای متقاضیان ذکور، گواهی تعیین وضعیت خدمت سربازی، معافیت یا اشتغال به تحصیل ضروری است.
متقاضیان بی سواد یا کم سواد، در صورت داشتن سی سال سن می توانند برای دوره های غیرنوشتاری (شفاهی) ثبت نام کنند.
متقاضیان دارای نقص عضو باید در آموزشگاه های ویژه جانبازان و معلولین، نام نویسی کنند.

نکته مهم: اعتبارپرونده آموزشی شما در آموزشگاه رانندگی، مدتی تعیین شده است. در صورتی که این مدت بگذرد اما موفق به پشت سر گذاشتن دوره های آموزشی و گرفتن گواهینامه نشوید، باید دوباره تحت معاینه چشم قرار بگیرید و با گواهی جدید، پرونده را به روز کنید.

 

  

همه متقاضیانِ اخذ گواهینامه رانندگی باید با شرکت در کلاس های نظری و عملیِ  آموزشگاه رانندگی  مُجاز و مورد تایید ناجا، تحت آموزش قوانین و مهارتِ رانندگی قرار بگیرند.
کلاس های نظری، شامل 6 جلسه یک ساعته مباحث نظری و 2 جلسه یک ساعته مباحث فنی است ، به اضافه مبلغی برای خرید کتاب آیین نامه. گواهی شرکت در کلاس های آیین نامه، یک سال است. در صورتی که مدت تعیین شده بگذرد و شما به هر دلیلی موفق به گذراندنِ دوره عملی نشوید، اصطلاحا کارنامه تان باطل می شود و باید از اول ثبت نام کنید.
کلاس های عملی، شامل 12 جلسه دو ساعته مهارت عملی است ، مهارت هایی که برای رانندگی در یک شهر شلوغ به آن نیاز دارید، در این کلاس ها می آموزید.
در تمام ساعات آموزشیِ دوره عملی، شما فقط با یک مربی سر و کار دارید که باید در این تعداد محدود جلسات، تمام قوانین و اصول رانندگی را به شما یاد دهد. اگر مربی دلسوز و باتجربه باشد و خودتان هم آدم بااستعداد و زرنگی باشید، باید از این ساعات برای حداکثر یادگیری استفاده کنید. پس کلاس های آموزش عملی را در ساعاتی انتخاب کنید که خسته، بی حوصله، گرسنه یا خواب آلود نباشید.
مربیان آموزشگاه های رانندگی پس از گذراندن دوره های تخصصی و آزمون، برای مربی گری انتخاب می شوند؛ اما اگر به هر دلیل احساس کردید با مربی تان راحت نیستید، تعارف نکنید و از آموزشگاه بخواهید مربی تان را عوض کند. مربی نباید عصبی و بی حوصله باشد. نباید اگر اشتباهی از شما سر زد، مشت و لگد بزند. نباید برای انجامِ امور شخصی اش، شما را در خیابان های شلوغ بچرخاند. نباید دیر بیاید و زود برود. نباید با حرف های بی ربط، حواستان را پرت کند و با سرکوفت زدن، اعتماد به نفستان را پایین بیاورد.
شاید شما هم به مربیانی برخورده اید که میانِ درددل هایشان از حقوق و حق الزحمه ناچیز، پیشنهاد کلاسِ خصوصی، بدون هماهنگی با موسسه را می دهند. معمولا این جور کلاس ها، در زمانی خارج از ساعات کاری آموزشگاه و بدون نصب تابلوی «تحت تعلیم» بر روی خودرو انجام می شود. ضمن اینکه اگر در حینِ این گونه تمرین ها، حادثه ای برایتان اتفاق بیفتد، آموزشگاه هیچ مسئولیتی نمی پذیرد. با توجه به این دلایل، پیشنهادهای این چنینی را نپذیرید.
یادتان باشد آموزش رانندگی، ظرایف و ریزه کاری های خاص خودش را دارد. مثلا هم مربی و هم هنرجو، نباید دستکش به دست یا عینک دودی به چشم داشته باشند یا شیشه جلوی خودرو، نباید سایبان داشته باشد. هر جلسه باید پوشه پرونده آموزشی را همراه داشته باشید و در صورتی که خانم هستید و مربیِ مرد دارید، حضور یک همراه الزامی است. اگر این موارد نقض شد، برای یادگیری بهتر و ایمنی بیشتر، راحت و بی تعارف برخورد کنید.
برای بیشتر افراد تحت آموزش، 12 جلسه، زمانِ کمی برای یادگیری است. اگر بعد از گذراندن این تعداد جلسات، احساس کردید هنوز تسلط و اعتماد به نفس کافی ندارید، با هماهنگی موسسه، جلساتی را برای آموزش بیشتر در نظر بگیرید.
در صورتِ غیبت بدون هماهنگی در جلسات آموزش عملی، برگزاریِ کلاس جایگزین، شامل هزینه است.

 

برای شرکت در آزمون آیین نامه رانندگی، ابتدا کتاب آیین نامه و نکاتی را که در طول برگزاری کلاس یادداشت کرده اید مطالعه کنید. در ضمن می توانید از آموزش ها، نمونه سوالات و آزمون های آنلاین و اینترنتی هم برای آمادگی بیشتر استفاده کنید.
برای پاسخگویی به سوالات آیین نامه، فقط 30 دقیقه فرصت دارید. پس سعی کنید سرعت عمل داشته باشید. تجربه نشان داده که وسواس در پاسخگویی، باعث از دست رفتن وقت و اعتماد به نفس می شود.
از ندانستن بعضی سوالات نترسید. شما مجازید 4 پاسخ اشتباه داشته باشید اما یادتان باشد که غلط چهارم، اعتبار شما را پیش مصحح پایین می آورد.
قبولی در این آزمون، مدت اعتبار مشخصی دارد و در این زمان فرصت دارید به هر تعداد که لازم است، در آزمون عملی شرکت کنید. البته نگذارید این اتفاق بیفتد چون خودتان هم می دانید که وقتی کاری این همه طول بکشد، معمولا به سرانجام نمی رسد.

 

  

اگر در آزمون آیین نامه قبول شدید، مدارکِ لازم برای صدورِ کارتکس امتحان عملی شامل: گواهی قبولی در آزمون آیین نامه، اصل شناسنامه و فیش واریز هزینه های تعریف شده را به آموزشگاه ارائه دهید.
سعی کنید قبل از آزمون عملی، رانندگی در شرایط مختلف مثل شب، ساعات شلوغ و پرترافیک، ساعات اولیه صبح، روزهای بارانی و... را با کمک و همراهیِ مربی تان تجربه کنید.
اگر در تکنیکی مشکل دارید، بدون خجالت، دوباره از مربی خود بپرسید. مطمئن شوید که اصول اساسی و نکات حاشیه ای رانندگی مثلِ حرکت کردن، تعویض دنده ها، پارک دوبل، پارک در سربالایی و سر پایینی، گرفتنِ نیم کلاج با خودروهای مختلف، نرم ترمز گرفتن و... را یاد گرفته اید.
لازم نیست به دوستان و آشنایان خود بگویید که قصد دریافت  گواهینامه رانندگی  را دارید. خود را تحت فشارِ رقابت برای قبول شدن در مرتبه اول آزمون نگذارید.
به داستان ها و خاطره های ترسناکی که اطرافیان از امتحان عملی تعریف می کنند، توجه نکنید. این آزمون آن قدرها هم دشوار نیست.
شب قبل از امتحان خوب بخوابید و صبح حتماً صبحانه بخورید تا هم هوشیار باشید و هم بر اثر استرس، فشارتان افت نکند.
حتما برای شرکت در امتحان، کفش مناسب بپوشید. کفش نامناسب در حرکت پای شما روی پدال ها، اختلال ایجاد می کند.
آرام باشید، تمرکز و اعتماد به نفس داشته باشید و به خودتان یادآوری کنید که از پسِ این کار برمی آیید.
معمولا سه چهار نفر متقاضی، با هم صدا زده می شوند و در خودرو می نشینند. با هیچ کدام از داوطلب ها به خصوص کسی که پشت فرمان نشسته، حتی اگر نکته ای را فراموش کرد، حرف نزنید.
افسران شگردهای خاص خود را دارند. ممکن است افسر ممتحن برای تست عکس العمل، تمرکز، هوشیاری و تسلط شما، یک دستور را چند بار تکرار کند یا اصلا یک دستورِ اشتباه مثلِ پارک جلوی پل یا در منزل را بدهد. هول نشوید و نگذارید فرمان های متعدد گیج تان کند، قوانین را فراموش نکنید و در صورت لزوم، با صدای بلند اعلام کنید که مثلا اینجا دور زدن ممنوع است یا اینجا پارک کردن غیرقانونی است.
همه اعمال قبل از حرکت مثل تنظیم صندلی و آینه و بستن کمربند، راهنما زدن، راه افتادن، شیوه ترمز گرفتن، هماهنگی بین کلاج و ترمز، نکات و قوانین ایست، تعویض دنده، گردش به چپ و راست، پارک خودرو، دور زدن، دنده معکوس و... جزو موارد مهم امتحان است. مراقب باشید اشتباه نکنید.
اگر نظر افسر این است که مردود شده اید، بحث نکنید. معمولا افسرانِ ممتحن در هر آموزشگاه ثابت هستند و ممکن است دفعه بعد هم با همین افسر امتحان داشته باشید. احترام به افسر، نکته مهمی در قبولی شماست.

در برخی کشورهای دیگر، زمان آزمونِ عملی برای هر فرد، چندین برابر آزمونِ کشور ماست. حتی در بعضی کشورها، آزمون طی چند روز و در موقعیت های مختلف انجام می شود. اما چه می شود کرد؟ فعلا همه مهارتِ رانندگی ما ایرانی ها، در ده دقیقه سنجیده می شود و با گذشتِ چیزی حدود ده روز از قبولی در آزمون، گواهینامه به دستتان می رسد. مبارک است.

 

---

منبع: ana.press