ترک کمیکال

کمیکال ماده خطرناکی است که این روزها متاسفانه بخاطر مصرف شایع تر و عوارض خطرناک آن بیشتر از گذشته به گوش می خورد.لغت کمیکال (chemical)به معنی ماده شیمیایی و سنتتیک میباشد و واژه ای کلی و عام است.اما به نظر می رسد ماده کمیکال شناخته شده فعلی ، مشتقات ساختگی وکارگاهی از دسته مواد کانابینویید که در گل یا حشیش وجود دارد باشد.بنابراین صرف اینکه گفته شود این ماده گیاهی است یا پایه گیاهی دارد به هیچ وجه به معنی بی خطر بودن آن برای مصرف کننده نیست.نام اصلی این ماد مراسوئیت است که وقتی با «مریم گلی» که نوعی گیاه است پخته شود کمیکال به دست آمد.همچنین این ماده مخدر از خانواده AM بوده که شواهد نشان می دهد توسط یک دختر از رژیم صهیونسیتی وارد ایران شد.

به گفته کارشناسان اعتیاد، مهم ترین مشکل مصرف کمیکال استفاده طولانی مدت از آن است و زمانی خطرناک می شود که مصرف آن از ۶ ماه تا یک سال به طول انجامد.
مشکل بزرگ وخطرناک اینجاست که در هر زیرزمین و کارگاهی که ترکیبات کانابینویید را سنتز و درست می کنند ده ها ماده ترکیبی خطرناک ایجادمی شود که متفاوت بوده و با تاثیرات مختلفی هستند وهمگی برای مغز سمی هستند.اما از خطرات دیگر این ماده می توان به این اشاره کرد که از آنجایی که این ماده مخدر بر روی D.N.A اثر می گذارد و ممکن است مردانی که از این ماده مخدر استفاده می کنند هیچ وقت بچه دار نشوند
علاوه بر وابستگی روانی این ماده،مشکل بزرگتر آنها آسیب مغزی طولانیتر و جدی تر و حتی مرگ زای آنهاست.از میزان آسیبهای مغزی و مرگهای ناشی از آن اطلاع دقیقی وجود ندارد.اما می دانیم که مصرف این مواد به صورت استنشاقی یا اسپری یا دودی و یا حتی در سیگارهای الکترونیکی یا ویپ (vape) می تواند علاوه بر آسیب دایمی مغزی ،کشنده نیز باشد.
در واقع این اپیدمی ممکن است جهانی باشد .
توصیه منطقی و عاقلانه ، این هست که افراد کنجکاو و هیجان خواه حداقل از مواد غیرمعمول و نا آشنا استفاده نکنند.(می دانیم که تیپ های شخصیتی هیجان خواه و تنوع طلب بدنبال تجربه های پر هیجان و حتی خطرناک هستند،از مسابقات و رانندگی و شرط بندی خطرناک گرفته تا مصرف مواد مختلف توهم زا و محرک و اسید و …). نباید فکر کنیم که با یک بار مصرف یک ماده ،اتفاقی نمی افتد.بر عکس همانگونه که یکبار مصرف مواد سمی شناخته شده، میتواند کبد و کلیه و چشم را از کار بیندازد ، یکبار مصرف ماده کمیکال میتواند آسیب مغزی جدی ایجاد کند.

 

    

علایم مصرف کمیکال
اما مهمترین علایم روانی مصرف مواد کمیکال که باعث شناسایی بیمار و آورده شدن او به سمت درمان می شود، علایم روان پریشی شبیه به اسکیزوفرنی می باشد،یعنی حرکات و رفتار عجیب و غریب،یا گفتار نامفهوم و بی ربط یا قطع ارتباط با دنیای بیرون از خود،رفتارهایی که هیچگاه سابقه نداشته و ناگهان شروع می شود.
همانطور که گفته شد علایم می تواند با مصرف مواد کمیکال مختلف متفاوت باشد ،به همین شکل زمان بهبودی نیز می تواند طولانی باشد.

 

عوارض ماده مخدر کمیکال
ماده مخدر کمیکال عوارض متنوعی دارد که سرگیجه و حالت تهوع یکی از عوارض مصرف این ماده خطرناک است. توهم دیداری و شنیداری، سفر در مکان و زمان، احساس سرخوشی و خنده های زیاد از اثرات سوء مصرف ماده مخدر کمیکال بوده و سبب می شود فشار خون افراد بالا رفته و فرد در کمای کوتاه مدت فرو رود.
افراد بعد از مصرف ماده مخدر کمیکال خواب آلود می شود یعنی خواب پس از مصرف این ماده مخدر برای فرد مصرف کننده بسیار جذاب است و همین موضوع دلیل مصرف دوباره این ماده خطرناک است.
هنگامی که فرد به این ماده مخدر معتاد شده باشد و این ماده به بدن او نرسد درواقع عدم مصرف این ماده مخدر را داشته باشند بر روی فشار خونشان تاثیر مستقیم می گذارد و اگر فرد این ماده را مصرف نکند دچار کاهش فشار خون و تشنج شده و باید داروی ضد تشنج مصرف کند.
اما تاثیرات منفی این ماده بر روی جسم مصرف کننده تنها عوارض آن نیست بلکه کمیکال آسیب های روانی و اجتماعی نیز دارد معمولاً فردی که ماده مخدر کمیکال را مصرف می کند منزوی و بی مسئولیت می شود و سبب شده فردِ مصرف کننده در ارتباطات اجتماعی با مشکل روبه رو شود.

 

    

درمان اعتیاد به ماده کمیکال
درمان اعتیاد به کمیکال شامل درمان عوارض روحی روانی و درمان وابستگی به آن است.  ترک کمیکال  در  مرکز ترک اعتیاد  امکان پذیر میباشد. مانند سایر مواد ،مصرف ماده کمیکال آسیب جدی مغزی ایجاد میکند که در طی سالها درمان میتواند بهبود یابد. داروی جایگزین خاصی که بتواند ولع و وسوسه این ماده را کم کند یا از بین ببرد وجود ندارد.این مشکل در درمان مواد آمفتامینی یا شیشه نیز صدق میکند.در واقع بیمار باید نسبت به رفتارهای هیجانی خود و تنوع طلبی و هیجان خواهی خود شناخت پیدا کند و بپذیرد که باید به شکل جدیدی زندگی کند و نوع لذت طلبی و هیجان طلبی خود را تغییر دهد.این تغییر روش و رفتار نیاز به ماهها و سالها تمرین آگاهانه زیر نظر روانشناس دارد.
به عبارتی همانگونه که بیماری اعتیاد در طی زمان چندین سال و در واقع از سالهای کودکی شروع شده ،برای درمان آن نیز به سالها زمان نیاز هست.این، داستان  ترک اعتیاد  است.
از طرفی درمان عوارض روان پریشی و افسردگی و اضطراب ناشی ازماده کمیکال به کاهش برگشت این اعتیاد کمک میکند.مانند هر نوع اعتیاد،درمان بیماریهای پیش زمینه ای قبل از اعتیاد مانند بیش فعالی و کمبود تمرکز،اضطراب ،مشکلات شخصیتی ،اختلالات دو قطبی،افسردگی امکان عود را کاهش میدهد.

 

   

تشخیص مصرف کمیکال
اینکه چگونه تشخیص دهیم بیمارمان مصرف کننده ماده کمیکال است چندان آسان نیست چرا که با انکار بیمار روبرو می شویم.در واقع شکل مصرف آن و اینکه ماده مورد استفاده شبیه به مواد شناخته شده قدیمی تر نیست به تشخیص کمک می کند.
آزمایش خاص و دقیقی برای تشخیص این ماده وجود ندارد.اما شاید آزمایش خون و یا آزمایش ادرار با کیت های ده تایی، روش دقیق تری برای تشخیص باشد. به عبارتی اگر آزمایش مربوطه منفی شود به این معنی است که ماده مصرفی بیمار شناخته شده نیست و در نتیجه باید به مصرف ماده کمیکال شک کنیم و در این مورد ممکن است  مرکز ترک کمیکال  به ما کمک کند.
در واقع تا زمانی که بیمار مشکل خود را نپذیرد، درمان در فضایی مبهم ودر نتیجه بدون بهره وری کافی به پیش می رود.اما معنی آن، این نیست که زمان تلف می شود.این زمان برای ایجاد اعتماد به درمان و درمانگر لازم است وبرای اینکه جهت گیری بیمار از انکار به سمت شک کردن و سپس پذیرش بیماری پیش برود لازم است.