چرا باید به مشاور مراجعه نماییم؟

زمانی مراجعه به مشاور، کار سختی به نظر می آمد؛ چون فرهنگ مراجعه، به درستی ایجاد نشده بود و همه گمان می کردند به محض ورود به دفتر مشاوره، برچسب روانی بودن کمترین عنوانی است که دریافت می کنند؛ اما امروزه به کمک اطلاع رسانی درست و ارتقای فرهنگ زندگی، مراجعه به کارشناسان یک رفتار درست و منطقی شمرده می شود و بخش زیادی از مراجعان، کسانی هستند که به قصد پیش گیری از بروز مشکل یا ارتقای سطح موفقیت خود در زمینه های مختلف زندگی، به کارشناس روی می آورند. شما نیز میتوانید برای سهولت در حل مسائل و مشکلات خود به کلینیک مشاوره  دکتر سمانه متقی  مراجعه نمایید. اسلام، ما را به استفاده از نظر درست دیگران و مشورت با انسان های عاقل، کاردان، امین، پارسا و دل سوز، تشویق کرده است. در سخنی از امام علی علیه السلام، بهترین پشتیبان برای زندگی بهتر، مشاور و بهره گیری از مشاوران، معرفی شده است. فردی که اعتقاد به مشاوره داشته باشد، در واقع، هوشمندترین روش را برای رسیدن به هدف، برگزیده است؛ چون با بهره گیری از تجربه دیگران و دانشی همسو با نیازهای خود، از صرف زمان در به دست آوردن تجربه شخصی، پرهیز کرده، توان خود را برای رسیدن به هدف، هزینه می کند. با این مقدمه، دلایل مراجعه و زمان هایی که نیازمند استفاده از این تخصص هستیم، در چند زمینه زیر قابل تعریف است:

مشاوره برای بهتر زیستن
زندگی بهتر، محصول برنامه ریزی درست در تمام جنبه هاست. دانش های گوناگونی مانند پزشکی، روان شناسی، تربیت، و دیگر علوم به کمک ما می آیند؛ تا زندگی بهتری را تجربه کنیم. برنامه دین هم در راستای زندگی بهتر، به خوبی قابل مشاهده است. در دنیا نیز متخصصان گوناگون مانند رهبران دینی و کارشناسان رشته های مختلف، در صدد ارائه طرح هایی مناسب برای بهره وری از روزهای زندگی می باشند. یکی از دلایل مراجعه به مشاور، آگاهی از فنون موفقیت و راز و رمزهای پیدا و پنهان آن است. امروزه افراد زیادی سراغ دفاتر مشاوره را می گیرند؛ تا از توانایی های خود با خبر شده، در راستای شکوفایی آن، برنامه ریزی کنند. در روان شناسی ثابت شده که هر فردی توانایی منحصر به فرد خودش را دارد که با شناسایی آن، می تواند زندگی خود و دیگران را متحول کند و ما برای شناخت چنین گنج های نهانی در وجود خودمان، نیازمند بهره مندی از دانش روان شناسی و دیگر علوم یاری دهنده در استعدادیابی و کشف زوایای گوناگون شخصیت خودمان هستیم. اگر در خودیابی نیازمند یاری هستید، زمان مراجعه به متخصص مشاوره، رسیده است.

مشاوره برای مهارت آموزی
ممکن است شما اطلاعات زیادی داشته باشید؛ اما معنایش این نیست که توانایی زیادی هم دارید. کسی که ساعت ها به مطالعه خلبانی می پردازد، نمی تواند مدعی توانمندی در خلبانی باشد و هواپیما را به دست بگیرد. در زندگی فردی، تحصیلی، حرفه ای، خانوادگی و اجتماعی نیز شاید ما اطلاعات زیادی به دست آورده باشیم؛ ولی برای اجرایی ساختن آنها، نیازمند پیوست کردن توانایی تازه ایم؛ تا بتوانیم از دانستنی های خودمان بیشترین سود را ببریم. یکی از دلایل مراجعه به مشاوره، مهارت افزایی در زمینه مطالعه، زندگی مسالمت آمیز با هم اتاقی، نحوه تعامل با دیگران، مدیریت زمان و مانند آن است که بخش زیادی از فعالیت های مشاوره ای را به خود اختصاص می دهد.

مشاوره برای پیش گیری
همه ما می دانیم که پیش گیری، بهتر از درمان است و علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد؛ ولی تعداد کمی از ما به سوی برنامه های پیش گیرانه می رویم؛ مثلاً ممکن است نشانه هایی از افت تحصیلی در ما آشکار شده باشد و دچار مشکلاتی شویم که اجازه حرکت به سوی اهداف را به ما نمی دهند. با این حال، عده ای آن قدر تعلل می ورزند که با دیدن کارنامه و مشروط شدن، تازه به فکر حل مسئله می افتند؛ در حالی که قانون پیش گیری به ما می گوید: با بروز اولین نشانه ها، از پیشرفت آن جلوگیری کن و با گام هایی استوار و مطمئن، به سرزمین آینده قدم بگذار و حتی برای مبتلا نشدن به برخی از مشکلات، لازم است سطح اطلاعات خود را افزایش داده، بررسی روان شناختی مناسبی از خود داشته باشیم؛ تا زمینه دردسرهای بعدی به وجود نیاید.

مشاوره برای درمان
درمان، واژه ای است که وقتی درباره مشکلات روحی و عصبی به کار گفته می شود، خیلی همگون و جالب به نظر نمی رسد و مقاومت روانی ما را با ترس از برچسب روانی شدن، به همراه دارد. به همین دلیل، اقدام به درمان به کمک یک متخصص، به تاخیر می افتد و عوارض ناشی از آن، خود را نمایان می کند. بیمارهای شایع روان شناختی، مانند افسردگی، اضطراب، وسواس و مانند آن، دارای نشانه های روشنی هستند که وقتی شدت می یابند و زمانی طولانی هم فرد به آنها دچار باشد، مراجعه به درمان گر، ضرورت جدی تری می یابد. فردی که در حال ابتلا به افسردگی است، منفی باف می شود؛ امیدش را از دست می دهد، تمایلی به ارتباط با منابع عاطفی خود را ندارد و در نظام تغذیه و خواب او اختلالاتی بروز می کند. چنین فردی، رغبت ها و تمایل به لذت بردن از زندگی را از دست می دهد؛ فعالیت های سودمندش، کاهش می یابند و به سمت پوچی حرکت می کند و به شدت احساس تنهایی و رها شدگی می کند. اگر این علائم در یک نفر بروز کند، حتماً باید با مراجعه به مشاور دانشگاه، وضعیت خود را با بررسی های علمی، مشخص سازد. ممکن است سطح افسردگی اکنون در مرحله ای باشد که با چند روش ساده و تغییرات جزئی، قابل حل باشد؛ ولی اگر به آن بی توجهی شود، نیاز به دارودرمانی دارد. از این رو، از ترس این که نکند دیگران مرا فردی بیمار تصور کنند، خود را از نعمت سلامت روحی محروم نکنید. در جایی می خواندم که فردی از ترس حرف دیگران که او را عینکی صدا بزنند، از عینک استفاده نمی کرد؛ تا این که روزی به دلیل ضعف بینایی، چاله زیر پایش را ندید و پایش شکست و از آن به بعد، دوستانش او را چلاغ صدا می کردند. حکایت ما در تمام وقت هایی که نیازمند درمانیم، ولی سرسختی نشان می دهیم، حکایت این فرد است که می توانست با تدبیری عاقلانه، از بروز یک مشکل جدی، جلوگیری نماید و از این کار، خودداری کرد.