انواع ورزش های رزمی و خصوصیات آنها را بهتر شناسید

رشته های رزمی و و بطور کلی ورزش های رزمی شاخه و انواع گوناگونی دارد که بسته به علاقه و سلیقه و البته میزان استعداد افراد انتخاب می شوند. در این مقاله به معرفی انواع ورزش های رزمی می پردازیم.

 

روی اوردن به دنیای ورزش و ورزشکاری از توصیه هایی است که اغلب خانواده ها به فرزندان شان دارند ولی اینکه چه ورزشی برای چه کسی مفید و مناسب است بسته به تناسب و قدرت عضلات و نیز روحیه افراد بستگی دارد، اینکه شما فعالیت ورزشی گروهی را بر می گزینید و یا اینکه به سراغ ورش های رزمی می روید فقط و فقط به سلیقه و روحیات شما بر می گردد.

برای اینکه شما بتوانید از میان رشته های ورزشی یکی را انتخاب و در آن رشته ورزشی فعالیت کنید به معرفی برخی از رشته های رزمی پرداخته ایم و امیدواریم این اطلاعات مفید باشد و بتواند راهگشای شما در زمنیه فعالیت های ورزشی باشد.
توصیه ای که به علاقمندان رشته های  ورزش رزمی  می شود این است که رشته ای را انتخاب کنند که کل بدن در آن رشته فعال باشد و قدرت عضلات در یک قسمت خاص متمرکز نشود.
از سوی دیگر جمله معروفی وجود دارد که ورزشکاران حرفه ای به آن معتقدند به این مضمون که هیچ سبک و هیچ رشته ورزش رزمی به خودی خود کامل نیست پس تنها انتخاب یک سبک نمی تواند شما را قوی کند درست همانند بروسلی که معتقد به استفاده از بهترین تکنیک ها از سبک و رشته های مختلف و انواع ورزش های رزمی بود.

 

   

با این مقدمه می رویم سراغ انواع ورزش های رزمی:

 

بوکس یا مشت زنی یکی از رشته های ورزش رزمی به شمار می رود که در آن دو نفر بوسیله ضربات مشت با یکدگیر به مبارزه می پردازند. در این روزش هم حمله و هم دفاع تنها با مشت انجام می پذیرد و به همین علیت بوکسورها دستکش می چوشند.
بوکسورها باید ضربات دست فوق العاده و قوی و سریعی داشته باشند و اگر این مهارت ها را داشته باشند باعث می شود حریف شان ناک اوت شود. در مقابل حرکات پا در بوکس بسیار ضعیف است و قدرت و سرعت پاها خیلی کم است بطوری که قدرت پا ۵۰ درصد قدرت دست ها نیست.
معمولا بوکسورها عضله ای و چابک هستند و ورزن سبکی دارند و این ورزش تآثیری روی قد ورزشکاران این رشته ندارد.
مبارزات بوکس در تعداد راندها از سه تا پانزده وقت سه دقیقه ای تعریف شده است و بین هر دو راند یک دقیقه استراحت برای بوکسورها در نظر گرفته شده است.
مسابقات در یک رینگ مربع شکل انجام می گیرد که با چهار طناب محصور شده است.
جالب است بدانید که ورزش کیک بوکس که ورزش ژاپنی است و بعد از بوکس بخاطر نقصی که ورزش بوکس در استفاده نکردن از ضربات پا داشت، ابداع شد و برای همین کیک بوکس بعد از بوکس امد و تکنیک های پا هم در آن کمی گنجانده شد.

 

یکی از انواع ورزش های رزمی تکواندو است که یکی از منظم ترین و علمی ترین هنرهای رزمی سنتی کره ای به شمار می رود در ورزش تکواندو ضربات پا توسط تکواندو کار به حریف وارد می شود و به همین علت نیاز است که تکواندو کار ضربات پای بسیار قوی و سریعی داشته باشد.
برعکس ورزش بوکس که ضربات دست قوی بود، این ورزش در ضربات دست بسیار ضعیف است. اکثر تکواندو کارها قد بلند و سبک ورز هستند.

 

کونگ فو یک ورزش چینی است و یکی از انواع ورزش های رزمی سخت می باشد. بهتر است بدانید که هنرهای رزمی در چین با نام کونگ فو شناخته می شوند و در بعضی اقوام کونگ فو به معنای مرد دانا آمده است و البته برخی دیگر نیز کونگ فو را به «عالی ترین شکل هر چیز» می گویند.
در کل کونگ فو به هنرهای رزمی اطلاق می شود که بیانگر حرکات فیزیکی موزون دست و پا باشد. کونگ فو ضربات مشتی متفاوت از بوکس دارد و ضربات پا نیز متفاوت از تکواندو است به همین علت این رشته سخت گیری های خاص خود را دارا می باشد.
کونگ فو کار باید سرعت و قدرت خوبی در اجرای حرکات داشته باشد، اکثر کونگ فو کارها سبک ورزن هستند و این رشته ورزشی تاثیری روی رشد قد ندارد
و نکته جالب این رشته ورزشی در این است که در این رشته سلاح سرد نیز آموزش داده می شود.

 

    

 

یکی از دیگر از انواع ورزش های رزمی رشته ورزشی جودو است که اساس کارش با گلاویز شدن است و هدف از این ورش زمین زدن، گیر انداختن و مهار کردن و از کار انداختن حریف می باشد و این کار تا زمانی انجام می شود که حریف تسلیم شود.
در حقیقت می توان گفت که جودو یک مبارزه صرف فیزیکی نیست بلکه می توان از آن به عنوان یک مبارزه فکری نیز نام برد به این صورت که یک جودوکار باید بتواند حرکات حریفش را از قبل بشناسد و پیش بینی کند و با عکس العمل مناسب به آن پاسخ دهد.
در ورزش جودو ضربه دست و پا مجاز نیست ولی برخی فنون در این رشته ورشی مرگبار می باشد.
پس از کمربند مشکی در رشته ورزشی جودو این رشته به دو سبک تقسیم می شود که عبارتند از: «شیایی» و «دفاع شخصی و کاتا».
سبک شیایی که در آن فنون مسابقه ای جودو تدریس می شود و جودوکار برای مسابقات آماده می شود ولی در کاتا جودو کار دفاع شخصی و کاتا را می آموزد و جالب است بدانید که ورزش جودو یک  دفاع شخصی  پیشرفته است بطوریکه تمام افسران ارشد ارتش ها و تمامی بادیگاردها باید مسلط به فنون جودو و کاتا باشند.
در جودو فعالیت در دو وزن سبک و سنگین است و تمرینات روی وزن و قد تاثیری نداد هرچند در این رشته ورزشی قدهای گوناگون می توانند فعالیت کنند.

برخی دیگر از انواع رشته های ورزشی عبارتند از:

نینجا، جوجیتسو، آیکیدو و هاپکیدو، ووشو، سامبو، کودو دای دو جوکو ، موی تای، وینگ چون  و کاراته و….

 

ممکن است برای تمرین رزمی خود علاوه بر  باشگاه ورزشی  تمرینات شخصی نیز داشته باشید ، ممکن است با دوستان باشگاه خود خارج از باشگاه نیز تمرین کنید ، اما مطمئناً تمرین شما در هر مقطعی پیرو و وابسته به میزان تاثیر پذیری شما در  باشگاه ورزش رزمی  و حین تمرین در حضور استاد و همرزمان دیگر است و اعتماد به نفس شما در تمامی زمانهای تمرینی و مسابقات نیز از میزان موفقیت شما در باشگاه رزمی سرچشمه می گیرد .
نتیجه اینکه نیاز است تا به زمان تمرینی خود در باشگاه و نوع تمرین خود در آن بیشتر حساس شوید و نکته هایی را فرا بگیرید تا از این زمان و مکان یعنی زمان تمرینات رزمی خود در باشگاه نهایت استفاده را ببرید .

نکات زیر به شما کمک خواهد کرد تا پیشرفت قابل توجهی در پیشرفت و استفاده بهینه از زمان کلاس رزمی خود در باشگاه داشته باشید :

 

1-به طور منظم به کلاس بروید:
وقتی کلاس شروع می شود، تنبلی نکنید و مستقیم به کلاس بروید. نیمی از فلسفه ی ورزشهای رزمی نظم است که در کلاس به دست می آید. در غیر این صورت از همان آغاز محکوم به شکست هستید.

2- همیشه بهترینتان را در معرض نمایش بگذارید:
هرگز هیچ چیزی را کمتر از تلاش خود نپذیرید. شما برای حضور در کلاس های رزمی هزینه پرداخت می نمایید پس پول خود را بیهوده هدر ندهید و وقت خویش را در آموزش با کم کاری تلف نکنید.

 

    

3- یک یار تمرینی عالی پیدا کنید:
هیچ چیز بدتر از این نیست که به کلاس بروید و سپس مجبور شوید با کسی که نمی خواهد آنجا باشد جفت و جور شوید. یک یار خوب پیدا کنید که در اهداف و ارزشهایتان هم فکر و سهیم باشد و مطمئن شوید که هر دو می دانید که در هر فرصتی با هم تمرین خواهید کرد.

4- اهداف خاصی را برای خود در نظر بگیرید:
لیست اهداف خویش را بنویسید و هر روز یا حداقل هر ماه آنها را نگاه کنید.

5- یادداشتی از آن چه که در هر کلاس انجام داده اید بنویسید:
درست است که این کار کمی سخت است اما اگر تنها همین یک مورد را کاملا از روی صداقت انجام دهید شخصا می توانم تضمین کنم که به طور چشمگیری پیشرفت خواهید کرد. هیچ چیز با ارزش تر از این نیست که نوشته یا یادداشتی از آن چه در هر کلاس انجام داده اید را نگه دارید تا بتوانید به هدف تان ادامه دهید و همچنین به شما کمک می کند چیزهایی را که یاد گرفته اید و جاهایی را که به رشد و پیشرفت نیاز دارید بشناسید.

6- از یادداشت هایتان استفاده مفید کنید:
یادداشت کاربرد چندانی ندارد مگر این که آن چه را که نوشته اید بار دیگر بخوانید و سپس پاسخ هایی را برای هر سوالی که از هر درس دارید پیدا کنید.

7- اگر چیزی را نمی فهمید سوال کنید:
شما مشتری هستید، به استاد خود پول می دهید تا با کیفیتی هر چه بهتر به شما آموزش دهد. اگر چیزی را نمی فهمید از سوال کردن نترسید. هر استاد خوبی برای پاسخ دادن به سوال بیشتر از هر چیز دگر باید خوشحال شود، این که چقدر ممکن است این سوالات در نظر دیگران ناچیز بیاید مهم نیست.

8- برای درک کلی مطلب و موضوع در هر کلاس تلاش کنید:
بیشتر اساتید خوب موضوع یا هدف کلی ای دارند که در هر کلاس با دقت به آن می پردازند. از طریق مفهوم و محتوای هر درس و با درک این که چطور هر موضوع و محتوای آن به کلیت درس مربوط می شود و نیز با درک مفهوم کلی هر کلاس به بینش های بسیار بزرگتری می توانید دست پیدا کنید.